امروزه توجه کثیری معطوف اثرات ورزش و آمادگی جسمانی بر سیستم قلب و عروق گردیده است.
بررسی های بالینی نشان دهنده این است که ورزش کردن عمر را طولانی می کند و خطرات وعلائم بیماری های قلبی و عروقی را کمتذ میکند.همچنین مطالعاتی که در زمینه ورزش حیوانات انجام شده، توسط دانشمندان علاقه مند در این زمینه، نشان داده که حیواناتی که ورزش های خاصی انجام دادهاند نشان داده است که دارای حساسیت های کمتری به حملات ایسمیک آریتمی های کشنده می باشد فلذا هیپروتروفی قلبی که در پاسخ به ورزش های داینامیک حاصل می شود از آن دسته استثنائات می باشد که در آن قلب و کار قلب و جریان خون ذخیره جریان خون کرونر طبیعی است و یا بیشتر از حالت عادی می باشد.
که این مبحث مقابله می کند با هیپرتروفی های ناشی از اضافه بار سیستول مزمن مثلاً تنگی آئورت که قلب در انجام وظایف طبیعی خود در این مورد مختل و سبب کاهش ذخیره جریان خون کرونری می شود.
در این حالت است که میگویند ورزش به سلامت قلب و سیستم قلب و عروق کمک می کند. اما ورزش به صورت طولانی مدت طبق یک نظریه تاریخی سبب بیماری های تشدید قلبی می شود. مثلاً بزرگی قلب آریتمی قابل توجه و اختلالات الکتروکاردیوگرافی
افراط و تفریط در ورزش
ورزش میتوان گاه مفید و گاه مضر باشد ،چرا که دلایل علمی زیادی در این زمینه وجود دارد که ورزش کردن و تمرینات جسمانی هم میتواند برای بدن و قلب مفید باشد و هم می تواند مضر و مخل فعالیت طبیعی قلب و بدن باشد
در این مقاله هنر رسیدن به درکی از پاسخ های فیزیولوژیک که به دنبال ورزش و تمرینات آمادگی جسمانی در کوتاه مدت حاصل شده و تطابق های مزمن قلبی و عروقی با تمرینات مداوم آمادگی جسمانی می باشد و همچنین درباره خصوصیات بالینی قلب ورزشکاران و ورزش برای سالمندان و بحث ورزش در دوره میان سالی و مرگ ناگهانی در بحث ورزش های طولانی مدت و کوتاه مدت را خدمت علاقه مندان به این مقاله ارائه می کنیم
تطابق اولیه قلبی در گونه های مختلف و با تکنیک های مختلف نشان داده شده است بزرگی اندازه قلب می باشد. در انسان های تمرین کرده مطالعات اکوکاردیوگرافی به روش طولی و نیز مقطعی به عمل آمده اند.
توده بطن چپ مربوط به ورزشکاران در مقایسه با افراد کم تحرک تا ۵۰ درصد افزایش را نشان میدهد که عمدتاً به علت افزایش حجم اخر دیاستولی در حالت استراحت است.
ضخامت دیواره های خلفی و سیستوم نیز افزایش مختصر را نشان میدهد که به ندرت از ۱۴ میلی متر تجاوز میکند. در شناگران و دونده ها حجم اخر دیاستولی ۶۰ تا ۸۰ درصد بیشتر است.
در یک بررسی به عمل آمده بر روی شناگران و احضار شدگان به ارتش قبل و بعد از یک دوره تمرینات جسمانی ۸ الی ۹هفته ای مشاهدات مشابهی به ثبت رسیده است جالب آنکه این تغییرات به فاصله سه هفته پس از قطع تمرینات از بین میرود.
بدون دیدگاه